Reorientacja Narodzin. Psychoterapia Somatyczna Bodynamic
Narodziny a Psychoterapia Somatyczna
Jakim doświadczeniem było dla Ciebie to ważne wydarzenie? Czego się nauczyłeś zmieniając łono mamy i jego płynne środowisko na zewnętrzny świat wypełniony powietrzem?
Czy wiedziałeś, że sposób w jaki się urodziłeś i okoliczności temu towarzyszące mogą mieć wpływ na to, jak się zachowujesz i jakie masz relacje ze sobą i innymi?
Podczas procesu Reorientacji Narodzin możesz przypomnieć sobie okoliczności własnego porodu, by ponownie go przeżyć.
Doświadczenia z licznych sesji, zebrane przez zespół twórców metody Bodynamic, umożliwiły powiązanie tego wydarzenia z pewnymi wzorcami zachowania w codziennym życiu.
Okres przed porodem oraz okołoporodowy w Psychoterapii Somatycznej
Narodziny nie są tzw. Strukturą Charakteru (wg Bodynamic), choć stanowią ważne doświadczenie dla dziecka. To w tej sytuacji dziecko lub płód po raz pierwszy produkuje strzał adrenaliny.
Napływ adrenaliny jest zwykle produkowany tylko w sytuacjach wymagających bardzo dużej intensywności energii, jak w przypadku bardzo niebezpiecznych lub śmiertelnych sytuacji i podczas wysokiego stresu (dotyczy to zarówno tego, co opisujemy jako ’dobry’, jak i 'zły’ stres).
Z powodu bardzo wysokiego poziomu adrenaliny, mówimy, że powstaje wdrukowanie (imprint). W związku z tym późniejsze sytuacje obfitujące w wysoki poziom adrenaliny (sytuacje stresowe, szokowe, szczytowe) będą miały tendencję do aktywowania wzorców zachowań, które zostały wdrukowane podczas narodzin.
Na różnych etapach porodu mogą pojawić się komplikacje. Rozumiejąc podstawowe fazy narodzin wiemy z jakimi wzorcami zachowania mogą być one powiązane.
Możesz doświadczać np. tego, że:
- Nigdy nie ma wystarczająco dużo czasu. Czas jest czymś, czego nie można kontrolować.
- Potrzebujesz wziąć się w garść, np. położyć do łóżka / zasnąć – poczekać, aż stres minie. Trudno jest rozpocząć nowe projekty.
- Kiedy jesteś w stresującej sytuacji, pojawia się dezorientacja i nie wiesz co robić.
- Gdy korzystasz ze swojej siły, dzieje się coś 'niebezpiecznego’, coś bolesnego. Nagle zasypiasz lub dostajesz gorączki (np. jeśli byłeś znieczulony podczas tego etapu porodu). Najlepiej jest poczekać, aż to minie.
- Gdy ukończysz swoje zadanie, zostaniesz sama/sam (np. jeśli stan matki jest krytyczny i dziecko jest oddzielone od matki). W stresujących sytuacjach odczuwasz ból w oczach i gardle, ponieważ po urodzeniu podano Ci krople do oczu lub miałeś odsysane gardło itp.
- W stresujących sytuacjach czujesz się osamotniony i bez poczucia przynależności. Możesz czuć, że nikt Cię nie zauważa, nie spotyka Cię, nie doświadczasz bycia z innymi, może towarzyszyć Ci poczucie, że nie masz prawa do bycia tutaj, do bycia na ziemi, do bycia w rodzinie. Możesz mieć poczucie, że ciągle jesteś w błędzie.
Praca wg Psychoterapii Somatycznej Bodynamic
Bodynamic to duński system psychoterapii ciała, który został opracowany przez Lisbeth Marcher na początku lat 70. i rozwijany we współpracy z wieloma osobami w ciągu ostatnich 45 lat. Opiera się na szczegółowej wiedzy na temat rozwoju motorycznego, psychologicznego i społecznego płodu i dziecka. Źródła tego systemu wywodzą się z początków duńskiej Terapii Relaksacyjnej.
Faktycznych źródeł inspiracji było wiele, w tym psychologowie zwierząt, zwłaszcza Konrad Lorenz. Inne nazwiska to Lew Wygotski, Erik Eriksson, Lillemor Johnson, Trygve Bråtøy, Frank Lake i Britta Holle; także psychologowie humanistyczni, tacy jak Carl Rogers i Abraham Maslow.
Największą inspiracją dla teorii dotyczącej porodu byli Konrad Lorenz i Grethe Mirdal oraz cała wiedza na temat rozwoju płodu i różnych systemów odruchowych z tym związanych, a także artykuły i książki dla położnych. Inspirację zaczerpnięto również od Stanislava Grofa, Franka Lake’a i Davida Chamberlaina.
Mówiąc w skrócie, psychoterapia Bodynamic jest formą, która zawiera następujące cechy:
- Integracja wiedzy na temat rozwoju motorycznego, mięśniowego, neurologicznego, psychologicznego i społecznego.
- Model rozwojowy, który opiera się na tej wiedzy i obejmuje rozwój od poczęcia do wieku nastoletniego z 8 etapami rozwojowymi i 7 strukturami charakteru, a każda z nich ma 3 pozycje – wczesną, późną i zrównoważoną.
- Zastosowanie mapy ciała (Bodymap) – precyzyjnego testu diagnostycznego opartego na formie testowania mięśni, który identyfikuje zarówno zatrzymanie rozwojowe, jak i nabyte zasoby.
- Model rozwoju osobistego i teoria, która obejmuje rozpoznanie i ponowne przeżycie traumy związanej z doświadczeniem szoku (wstrząsu) i zatrzymaniem rozwoju, z naciskiem na przywrócenie utraconych wzorców motorycznych, zakotwiczenie ponownych decyzji w ciele i integrację poznawczą, ustanowienie nowych wzorców i decyzji w dorosłym życiu codziennym oraz rozpoznanie zasobów.
- Na tym fundamencie opiera się forma pracy i interwencji, która jest zarówno cielesna, jak i werbalna, zorientowana na zasoby i uwzględniająca równowagę między procesem psychologicznym a strukturą mięśniową / obroną psychologiczną.
Pod koniec lat 60-tych i na początku 70-tych, Lisbeth Marcher i Lennart Ollars rozpoczęli pracę z problemami związanymi z porodem, które pojawiały się podczas warsztatów Bodynamic. Wygląda na to, że trudno praktykować jest Bodynamic w oderwaniu od pracy z problemami z okresu przed porodem lub po porodzie.
W niektórych przypadkach klienci mówią o zatrzymaniu energii, ruchu i rozwoju w ich własnym procesie narodzin (na przykład: z powodu znieczulenia, cesarskiego cięcia lub porodu pośladkowego).
Często zatrzymanie związane z procesem narodzin jest połączone i trudne do oddzielenia od wymagającego oraz pełnego lęku okresu przedporodowego, przygotowań do porodu, trudnego lub nie dość dobrego przyjęcia lub utraty podstawowej potrzeby związanej z kontaktem.
Terapia Reorientacji Narodzin
Reorientacja Narodzin jest procesem, dzięki któremu możesz ponownie, w optymalny, korygujący sposób, przeżyć swoje narodziny. Proces ten może pomóc uzdrowić Twoje negatywne i ograniczające Cię wzorce.
Dzięki temu Twoje życie może stać się lepsze, pozytywne, pełniejsze. Możesz zacząć się zmieniać, nawiązując lepsze relacje z samym sobą i innymi.
(Na podstawie Lisbeth Marcher i Lennart Ollars)