Manipulacja Powięzi w Leczeniu Systemów Zewnętrznych i Wewnętrznych
Powięź Powierzchowna i Systemy
System to jednostka fizyczna i funkcjonalna, która składa się z kilku struktur, które współdziałają ze sobą. W anatomii termin ”system” często zastępuje się terminem ”aparat”. Jest to jednak błędne, ponieważ system jest strukturą rozrzuconą po całym organizmie, podczas gdy aparat jest umiejscowiony na ściśle określonym obszarze.
Z drugiej strony anatomia słusznie używa terminów ”powięź powierzchowna” i ”tkanka podskórna” jako synonimów. Tkanka podskórna połączona jest z układem limfatycznym, tłuszczowym, skórnym i psychogennym. Układ psychogenny ma swój wewnętrzny element w centralnym układzie nerwowym (mózgu), podczas gdy skóra (zaczerwienienie, bladość itp.) wyraża zewnętrzną manifestację niektórych stanów umysłu (psychiki).
Aby skuteczniej leczyć układy zewnętrzne, tkankę podskórną podzielono na kwadranty. Każdy kwadrant ma swoją własną charakterystykę. Na przykład na dłoniach i podeszwach stóp układ tłuszczowy różni się od reszty ciała, ponieważ w tych obszarach troczki skórne głębokie przylegają do powięzi głębokiej.
Jeśli chodzi o objawy to układ limfatyczny powoduje głównie przekrwienie (obrzęk) w kończynach, a układ skórny objawia się głównie parestezjami w niektórych tzw. ”dermatomerach” (pojęcie wprowadzone przez Stecco, nie mylić z dermatomem).
Połączenia z Układem Nerwowym i Typy Reakcji
Tkanka podskórna jest połączona ze zwojami przykręgowymi i podwzgórzem poprzez obwodowe nerwy autonomiczne.
Informacje przekazywane z tkanki podskórnej (informacje peryferyjne / obwodowe) powodują trzy typy reakcji:
- natychmiastowe, poprzez obwód monosynaptyczny docierający do zwojów przykręgowych, które następnie przekazują impuls wywołujący lokalną reakcję w powięzi powierzchownej
- opóźnione, poprzez obwód polisynaptyczny znajdujący się w podwzgórzu, który przekazuje impulsy do zwojów przedkręgowych poprzez nerw błędny, przeponowy i trzewny
- globalne, zarządzane przez zwoje przedkręgowe, które koordynują impulsy pochodzące z podwzgórza i zwojów przykręgowych, aby dostosować reakcje całego organizmu do potrzeb zewnętrznych.
Powięź Powierzchowna Jako Punkt Odniesienia
Powięź powierzchowna przypomina termostat systemu grzewczego. Nerwy reprezentują przewody elektryczne podłączone do pieca, który w ludzkim ciele składa się ze zwojów przykręgowych i przedkręgowych.
To pokazuje, jak ważne jest utrzymanie powięzi powierzchniowej w doskonałym zdrowiu, aby mogła być idealnym punktem odniesienia dla układów wewnętrznych. Modyfikacja powięzi powierzchownej powoduje początkowo uczucie swędzenia, które u wszystkich zwierząt wyzwala odruch drapania.
Niestety, ze względu na uwarunkowania społeczne, ludzie zahamowali, a następnie utracili ten odruch. Dlatego też, jeśli tkanka podskórna nie zostanie zmobilizowana, powięź powierzchowna może ulec ”zakorkowaniu”, co może prowadzić do densyfikacji (zagęszczenia).
Jeśli ta modyfikacja jest zlokalizowana w powięzi powierzchownej, często pozostaje ”cicha” (bezobjawowa). Jeśli zmiana jest zlokalizowana w powięzi głębokiej, może powodować ból w stawie i wokół niego. Dlatego też zagęszczenie powięzi powierzchownej można wykryć jedynie poprzez weryfikację palpacyjną oraz porównanie kwadrantów po obu stronach ciała.
Po zidentyfikowaniu twardego i wrażliwego kwadrantu terapeuta potrzebuje zidentyfikować konkretny punkt w tym kwadrancie – tzw. ”atraktor”. Manipulacja tym punktem powoduje uwolnienie wszystkich troczków skórnych w tym kwadrancie, a także ma korzystny wpływ na sąsiednie kwadranty.
Systemy Wewnętrzne i Równowaga Organizmu
Układy wewnętrzne znajdują się w organizmie i składają się z układu odpornościowego, metabolicznego, termoregulacyjnego i centralnego układu nerwowego. Układy wewnętrzne są w większości powiązane z funkcjami zwojów autonomicznych przedkręgowych.
Te autonomiczne mózgi koordynują aktywność różnych aparatów, próbując utrzymać homeostazę, która jest stale kwestionowana przez zewnętrzne czynniki stresowe, takie jak infekcje wirusowe i bakteryjne, wahania termiczne, niedobór żywności itd. Tkanka podskórna jest pierwszą barierą chroniącą przed infekcjami, urazami i zmianami termicznymi.
Wewnętrzny układ odpornościowy wykorzystuje krążenie krwi do wysyłania leukocytów na obwód, podczas gdy do rozprzestrzeniania limfocytów wykorzystuje głównie krążenie limfatyczne.
Jeżeli w układzie metabolicznym występuje nadmiar składników odżywczych, wówczas wykorzystuje się tkankę tłuszczową tkanki podskórnej do przekształcenia nadwyżki energii w tłuszcz.
Jeśli otoczenie jest zbyt gorące, system termoregulacji wykorzystuje gruczoły potowe do rozproszenia ciepła. Jeśli otoczenie jest zbyt zimne, ten sam system powoduje zwężenie naczyń włosowatych tkanki podskórnej.
(Na podstawie pracy Luigi Stecco)